ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ.

Τα βασικά.
Εν αρχή ειναι οι αξίες. Σειρά έχει το μέτρημα. Έπειτα, ταυτοχρόνως.
Η εκμάθηση της μουσικής ομοιάζει με την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας.
Απαιτεί υπομονή, μελέτη, εξάσκηση, διδασκαλία.
Ωστόσο, ως συνήθως, το αποτέλεσμα δικαιώνει.

Το όργανο.
Υπάρχουν ποιοτικές διαβαθμίσεις.
Προτιμώμενο όργανο, βεβαίως, θεωρείται το πιάνο. Πράγματι, τα ενσωματωμένα βαρυκεντρισμένα πλήκτρα, τα πετάλια, η αίσθηση, προπάντων δε ο ήχος, καθιστούν ενα πιανο ενδεδειγμένη επιλογή.
Η τιμή κυμαίνεται, ενώ σε κάθε περίπτωση, πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν και η δυνατότητα αγοράς μεταχειρισμένου πιάνου.
Σε περίπτωση απειρίας του πιανίστα, ένα ηλεκτρικό πιάνο, δεν είναι διόλου αμελητέα επιλογή.
Διακρίνονται από τα stage pianos, επιτελώντας ωστόσο παρεμφερή ακουστική λειτουργία. Η βασική διαφορά με τα κλασσικά πιάνα έγκειται στην παραγωγή και κατα συνέπειαν στην ποιότητα του ήχου. Το ηλεκτρικό πιάνο λειτουργεί με ηλεκτρισμό, ενω το κλασσικό υπακούει στους νόμους της φυσικής(εξ'ου και η φυσικότητα του παραγομένου ήχου.)
Τέλος, οικονομική λύση για αρχάριους πιανίστες θεωρούνται τα αρμόνια. Πολλά ωστόσο δε διαθέτουν βαρυκεντρισμένα πλήκτρα, και αυτό ελλοχέυει πολλούς κινδυνους, σημαντικότερος αυτών, η αδυναμία προσαρμογής στα "βαριά" πλήκτρα ενός πιάνου.

Η διδασκαλία.
Θεωρητικώς, η αυτοδιδαχή μπορεί να παράξει αποτελέσματα. Κρίνεται ωστόσο επιβεβλημένη, αν υπάρχει οικονομική άνεση, η προτίμηση διδασκάλου, ο οποιός καθοδηγεί και είναι σε θέση να βελτιώσει άμεσα (λόγω συνακόλουθης επιβλέψεως) την τεχνική του παίκτου.